Dat de opstelling van onze eerste ploeg zoveel aarde aan de dijk zou brengen, was geen goed voorteken. Door omstandigheden, buiten mijn wens, kregen we uiteindelijk een dag voor de wedstrijd een goed team samen. Uiteraard, op zondag de traditionele treinvertragingen, met een extra zorg voor een verhoogde bloeddruk en beginnende migraineaanval.

TSM 1 had een vrij homogeen team verzameld, en dat bleek ook na 2 uur spel.

Christian, op 1, nam in het middenspel veel risico’s tegen een gedegen speler, ik was er niet gerust in.

Daniël, op 2, speelde een vrij technische partij, ik was er gerust in.

Arthur, op 3, offerde frivool een stuk in zijn bekende dynamische stijl, daarom zien we hem ook graag spelen.

Geert, op 4, toverde een Catalaan op het bord, op het eerste zicht leek zijn tegenstander niet op de hoogte van de recente ontwikkelingen. Wit leek snel op winst te staan.

Elias, op 5, leek meer dan ok te staan in een gesloten Siciliaan.

Draftian, op 6, had het niet onder de markt tegen oudgediende Marc Boeykens, ik was er zeker niet gerust in.

Alexander, op 7, toonde een gedegen middenspelkennis, tegen een tegenstander die beter in zijn bed was gebleven. Vermoedelijk zijn we eind deze week allemaal hoog verkouden.

Ondergetekende, op 8, had snel een aangenaam en risicoloos Catalaans voordeel uitgebouwd.

Na 4 uur spel konden we noteren: Christian overspeelde zijn hand en werd vrij keurig weggetikt door een sterk speelde tegenstander.

Daniël maakte gelijk na een feilloos eindspel met een pluspion te hebben behandeld. Arthur overklaste verder zijn tegenstander in zijn vooruitberekeningen, een echt prachtpartij. Met een 1-2 voorsprong. Bij Geert werd plots remise besloten, daar waar ik dacht dat hij snel groot voordeel leek te hebben, hij waarschijnlijk een andere mening was toegedaan.

Elias’ zijn tegenstander vergat dat een sterk paard alles kan blokkeren, en liep op een stevige counter van Elias die het mooi afmaakte: 1.5-3.5. Draftian zag geen kans meer op een tegencounter en mocht een bittere nul incasseren. 2.5-3.5. Gelukkig bleek onze andere nieuwkomer uit Nederland, Alexander, ook een gedegen eindspelspecialist en plots stond het 2.5-4.5. Ikzelf had een allertaaiste klant die in wederzijdse tijdnood steeds de enige zetten bleef produceren om overeind te blijven. Gelukkig tot zet 37, en konden we met een tevreden 2.5-5.5 naar huis. Een mooie start, volgende klip is thuis tegen Luik, nooit een makkelijke tegenstander.

Daniël Vanheirzeele, teamkapitein KGSRL 1

Bord 1: Na een verwarrende Dc2 kwam ik in de hoofdvariant van het Catalaans terecht. Ik ruil alle lopers af en kom in een gelijke stelling.
Ik speelde e6-e5 wat te ambitieus en verzwakkend was. De stelling staat enkele zetten later zeer slecht en mijn tegenstander werkt perfect af.

Bord 2: In de opening slaag ik er in mijn tegenstander te verrassen met een paardzet naar de rand van het bord. Na enig nadenken speelt mijn tegenstander een Benko-achtig pionoffer dat ik niet durf aan te nemen (het had gekund, maar ook achteraf is de stelling me nog steeds niet helemaal duidelijk). In plaats daarvan krijgen we een stelling waar ik een ruimtevoordeel heb in ruil voor een zwart loperpaar. Ik vind de juiste manier niet om zwart helemaal vast te zetten en niet veel later worden de twee onevenwichtigheden uitgewisseld en komt er een volledig gelijk toreneindspel op bord.

Bord 3: Met zwart tegen een 300 punten sterkere tegenstander besloot ik om relatief snel te proberen spelen. Maar het was niet mijn dagje. In de opening maakte ik al voortdurend kleine misevaluaties van de positie. Hierna had ik nog steeds slechts een lichtjes mindere stelling. Daarna dacht ik nog weg te kunnen komen met 1 trage zet. Ik had de afstraffing van wit gezien, maar ik had een detail gemist in mijn 'saving resource', waarna de beste optie een compleet hopeloos eindspel met een pion achter was. In plaats daarvan ging ik voor de gecompliceerdere variant wat eindigde met sneller verlies.

Bord 4: In een theoretische stelling waarin we beiden de weg niet zo goed kenden speelde ik op zet 15 als eerste een nieuwtje! Maar uiteraard een slecht nieuwtje, waarna mijn minimale voordeel verzwond en ik zelfs al wat minder stond.
Enkele zetten later stelde mijn sterkere tegenstander remise voor. In plaats van uit puur geluk een gat in de lucht te springen deed ik eerst even alsof ik er nog over moest nadenken, en aanvaardde pas dan zijn voorstel.

Bord 5: Positioneel gewonnen na 13 zetten in een Gurgenidze, 1 blunder na 'rijp beraad' en 1-0 .. de leeftijd ???

Bord 6: Ik vermoed dat ik nog niet helemaal uitgeslapen was. Op een vrij triviale manier verlies ik met wit een pion en bovendien kan mijn tegenstander mij een geïsoleerde e-pion bezorgen. Tegen beter weten in speel ik nog wat door en slaag ik er in om een eindspel met elk een toren en ongelijke lopers te bekomen, weliswaar nog steeds met een pion minder.

Mijn remisevoorstel werd niet aangenomen, maar kort daarna gaat hij alsnog akkoord.

Bord 7: Ik had gemakkelijker spel maar de tegenstander speelde de juiste zetten. Na 22 zetten stelde hij remise voor in een dan gelijke stelling, wat ik met nog 6 minuten op de klok aanvaardde.

Bord 8: Ik heb goed gespeeld en kom in een gewonnen toreneindspel terecht. In plaats van het af te maken, geef ik een toren weg en daarmee ook de partij.

Westerlo was op de meeste borden een pak sterker, dus het resultaat was wel te verwachten. Door wat pech op cruciale momenten valt de uitslag natuurlijk wel wat zwaar uit.

Gertjan

Leuven heeft op papier een van de sterkste ploegen van onze reeks en had in de eerste ronde ook nog eens gewonnen. We wisten dus voor de ronde al dat het een zware opgave zou worden.

Bord 1: Arthur speelde een sublieme partij. Na de opening had ik de indruk dat zwart misschien wat weinig ruimte had, maar telkens als ik naar de stelling kwam kijken was de zwarte stelling weer wat beter geworden. Na de tijdnoodfase stond er een duidelijk beter eindspel op bord met een extra pion voor zwart. Rond zet 60 werd de laatste pattruc van wit onschadelijk gemaakt en gaf de tegenstander op.

Bord 2:
Mijn tegenstander (Natan Pirard) speelde een versnelde draak, een variant die mij goed ligt. Natan speelde echter Te8 i.p.v a5/d6, wat voor mij een verrassing was.
Ik ving het rustig op door h3, korte rokade en f4 te spelen. De stelling stond vrijwel gelijk en na enkele ruilen gingen we naar een gelijk toren eindspel.
De computer gaf bijna de hele tijd aan dat het gelijk stond en dus denk ik dat remise een terecht resultaat is.

Bord 3:
De eerste twaalf zetten bleef de partij op mij bekend terrein. Wit week als eerste af en ik denk lang na over hoe ik dit af moet straffen (dat had ik vooral niet moeten proberen, de stelling was ongeveer in evenwicht). Vol goede moed offerde ik een pion voor een er gevaarlijk uitziende koningsaanval.
Het was overmoed, zo bleek. Hendrik offerde een kwaliteit om de rollen om te draaien en nu was het zwart die heel voorzichtig moest zijn. Ik had dit helemaal niet door en wijk bij de eerste kans om te blunderen af van het nauwe pad naar eeuwig schaak omdat ik nog altijd veel te optimistisch was. Stukverlies en een hopeloze stelling waren het gevolg.

Bord 4:
Mijn tegenstander speelt het Benkogambiet, maar kent de theorie niet zo goed. Dus we komen al snel in onbekende wateren terecht. Ik kom uit opening met mijn extra pion en een goede maar wel zeer ongebalanceerde stelling. Ik kan mijn voordeel zo uitbreiden dat mijn tegenstander zich terecht genoodzaakt ziet om een tweede pion te offeren om in de partij te blijven. Het enige probleem, tegen zet 20 zit ik reeds met minder dan vijf minuten op de klok en mijn tegenstander heeft nu tegenspel.

In een heel gecompliceerde stelling heb ik 1 winnende zet. Ik vind deze niet, geef een pion terug om naar een eindspel te kunnen afwikkelen gezien de tijdsdruk. Echter, door de vele zwaktes die ik overhoud, moet ik ook onmiddellijk de tweede pion afgeven. Ik blijf achter in een dubbel toreneindspel aan de mindere kant zonder tijd, maar ik houd vlot de remise.

Bord 5:
Over mijn partij kan ik weinig kwijt; na 13 zetten sta ik volgens Stockfish stevig in de plus, maar doe ik de juiste zet (waarvan ik dacht dat die niet goed was) NIET.
Ik raakte op een krom dwaalspoor, dat niet meer recht te trekken was...
Volgende keer beter !

Bord 6:
Al vrij vroeg in de partij begeef ik mij op onbekend terrein en stel ik een dameruil voor. Mijn tegenstander gaat hier niet op in en heeft duidelijk andere ambities. Tijdens de partij heb ik een goed gevoel bij de stelling en ik kan een Paard/Loper-ruil afdwingen waardoor ik met een sterk loperpaar overblijf. Even later "offer" ik een kwaliteit voor een aanval die nipt afgewend kan worden. De zwarte stelling staat stevig onder druk, maar zwart weet alles netjes te controleren. Uiteindelijk speel ik nog even door met een toren achter tegen twee pionnen, maar mijn tegenstander geeft het niet meer weg.

Tenminste, dat is wat ik dacht tijdens de partij. Constant moest mijn tegenstander opletten voor een of andere combinatie. Tijdens de analyse bleek dat ik in tijdnood een mat in 11 gemist heb. De mat was niet vanzelfsprekend, maar zonder tijdnood had ik de cruciale zet wel moeten vinden. Ik was als voorlaatste klaar, dus het kalf was eigenlijk al verdronken, maar er heeft dus meer in gezeten...

Bord 7:
De openingskennis van zowel mij als die van mijn tegenstander eindigde op zet 5. Ik kwam sterk uit de opening met een mooie aanval die uiteindelijk een pion wint. Enkele zetten later ben ik echter verplicht deze pion terug te geven. Uiteindelijk komen we in een eindspel met meer initiatief voor mijn tegenstander, maar nog verdedigbaar. Mijn tegenstander offerde een pion om door mijn stelling te breken, maar had een zet over het hoofd gezien, waardoor ik opnieuw een pion voorsta. Echter staan mijn stukken heel slecht gecoördineerd en mis ik de winnende zet en daarmee de partij.

Bord 8:
Ik kom goed uit de opening met aanval op de rokadestelling. Ik zie een stukoffer op h7 en dit lijkt op het eerste zicht zeer goed maar mijn tegenstander kan een toren tegen offeren om dan een aantal zetten later mijn dame in te sluiten. Als de rook is opgetrokken staan we qua materiaal gelijk, maar het is voor de damepartij veel gemakkelijker spelen en uiteindelijk zakt mijn stelling in elkaar.

Het resultaat is dus 6-2 geworden, wat nogal een zwaar verdict is gezien het verloop van de partijen. Met het nodige geluk had er misschien zelfs een gelijkspel ingezeten, maar we kunnen niet zeggen dat de overwinning van onze tegenstanders onterecht was.

Gertjan

11 uur zondagmorgen, wij op weg naar Deurne waar we al eens gespeeld hebben. Heb gereserveerd in restaurant de Exter te Deurne, 2 km van de speellocatie. Lekker gegeten, gezellig praten, zelfs over politiek, wat gaat dat geven volgend jaar. Meestal spreken wij niet over schaken. Ik probeer dat wel met de vraag: “en hebben jullie zich kunnen voorbereiden?”. Meestal krijg ik een reactie “met wat kleur speel ik vandaag?”. Moet wel zeggen dat Stefaan zich nu toch meer begint de focussen, volgt op zondagavond zelfs de schaaklessen. Ik ging dat zondag ook doen, maar ja was gezellig in de club en ja, Stefaan Phlips begon muziek te draaien en ja, dan ben ik verloren. Maar leuk en goede opbrengst voor Caïssa.

Over de wedstrijden dus ook een beetje.

Yves staat volgens mij heel de partij niet zo best en ja, op einde toch moeten opgeven.

Anton, rare partij als ik af en toe ga kijken. Zie plotseling dat hij toch beter staat en op einde doet Maria toch geen goede zetten met verlies als gevolg.

Stefaan, ja veel meer geconcentreerd dan andere jaren (denk thuis meer en meer druk want Veerle speelt ook beter dan vroeger). Oefenen ze samen? Wie zal het zeggen? Maakt het mooi af.

Werner heeft thuis toch wat gestudeerd, namelijk de Jabava opening. Op zet 4 vergeet tegenstander a6 te spelen en ik denk yes, Pb5. Maar Koenraad zonder veel nadenken Da4 en schaak. Ik panikeer onmiddellijk en zet paard terug i.p.v. c3 te spelen (stom als je dat de dag ervoor geoefend hebt). Kom pion achter maar tegenstander vergeet pion 2 te winnen en vraagt na 19 zetten remise, die ik graag aanneem.

Zoals je ziet heeft onze ploeg dit jaar nog niet verloren. We spelen 24 jaar samen en dat is nog nooit gebeurd vrees ik. Bedankt nog eens aan onze invallers om soms iemand te vervangen, altijd leuk. En ja, als Stefaan blijft winnen zal het volgend jaar geen bord 4 meer zijn. Hij werd zelfs gevraagd om in ploeg 3 te spelen. Was een grapje tussen Valére en mij maar hij trapte er niet in.

Volgende week 3 december spelen we thuis tegen Moretus Hoboken 5.

Werner

Eten in de Exter

Schaken in grootmeester stoelen

We spelen thuis dus niet gaan eten maar iedereen op tijd. En Werner zo blij dat de lamp in de inkom er terug is. Man, man, gelieve iedereen er op attent te maken om er af te blijven!

Heb spelers zelf iets laten schrijven over hun partij.

Bord 4 Stefaan met zwart
Een slopende partij. In het middenspel slaat zwart met het paardenpaar tegen loper en paard. Met elk nog 7 pionnen. Eén keer een pion achter gelaten zonder dekking en het hele defensief huisje valt in elkaar. Les voor volgende ronden “remise aanbod steeds in overweging nemen. “ Ik ben van de vloek verlost voor de rest van het seizoen!

Bord 3 Anton met wit
Helaas verloren door een verlies van kwaliteit. Namelijk een toren.

Bord 2 Werner met zwart
Vrijdag nipt verloren tegen Yves Van Der Kelder (shit dus en Yves als ik niet promoveer en pion op h7 laat staan is het altijd remise maar proficiat). Dus vandaag wil ik toch niet verliezen. Robert begint met c4. Ik twijfel maar toch ok, Hollands, daar gaan we. Partij gaat gelijk op. Nadat ik grote rokade heb gedaan komt wit toch opzetten met dame naar a4, dat ik niet gezien had. Dan komt Bernard De Bruycker eens kijken in de zaal en onmiddellijk zie ik dat ze elkaar kennen maar lang geleden is dat ze elkaar nog eens gezien hebben. Ik denk, oei die kennen elkaar dus mijn tegenstander zal toch ooit veel Elo’s hebben gehad. Na 35 zetten stel ik remise maar geen reactie (na partij zei Robert: remise aanbod, dat heb ik niet gehoord). In eindspel kom ik 2 pionnen achter maar ik denk, die win ik terug. En ja Robert heeft meer winstkansen merk ik nu na analyse in computer maar hij stelt na 46 zetten zelf remise voor en dat was het ook. Robert heeft ooit meer dan 2000 Elo gehad dus ik dik tevreden natuurlijk. En dan naar toog en samen genieten van een pintje.

Bord 1 Yves met wit
Yves was al vertrokken als Stefaan nog bezig was dus kon hem niet vragen iets te schrijven. Maar heb wel gehoord als zijn tegenstander had verloren dat Yves zei “ ja ik had remise voorgesteld maar je wou niet!"

Voilà dat was dus weer een fijne zondagmiddag De volgende interclub op 28 januari 2024 maar dan speel ik in Tata en speelt Olaf in mijn plaats. En Valére nog eens proficiat voor het vele werk dat je steekt in de interclub.

Maar opletten, iedere C&D speler kan inschrijven voor toernooi op 6 en 7 januari. Doen toch!

Wens iedereen een gezond en gelukkig nieuwjaar en een fantastisch schaakjaar

Werner